در نظر بسیاری از افراد یک رابطه زناشویی موفق ویژگی‌های خاصی دارد اما این ویژگی‌ها گاهی فقط باورهای نادرستی هستند که تکیه به آنها می‌تواند باعث نارضایتی و حتی ناتوانی جنسی شود...

-در یک رابطه زناشویی حتما باید دخول انجام شود. اصطلاح «رابطه جنسی کامل» این تصور را ایجاد می‌کند که رابطه زناشویی بدون دخول، ناکامل است. این تصور اشتباه است. برخی تصور می‌کنند دخول باعث رسیدن به اوج لذت جنسی در زن می‌شود اما برای بسیاری از زنان دخول به تنهایی باعث رسیدن به ارگاسم نمی‌شود.

-رابطه زناشویی کوتاه، ناامیدکننده است. برای یک رابطه زناشویی موفق حداکثر یا حداقل زمان تعریف نشده است. برخی افراد فقط زمان بین دخول تا انزال را درنظر میگیرند و در صورت کوتاه بودن این فاصله می‌گویند مرد دچار انزال زودرس است در حالی که نوازش و بوسه نیز جزیی از رابطه زناشویی محسوب می‌شود. از سوی دیگر این مدت زمان صرف شده نیست که اهمیت دارد بلکه میزان رضایت زوجین از رابطه مهم است.

-یکی دیگر از باورهای غلط در رابطه زناشویی این است که،همسران باید همزمان به اوج لذت جنسی برسند. این باور بسیار غیرمنطقی است. زمان رسیدن به اوج هیجان جنسی معمولا در زنان و مردان یکسان نیست و هر دو نمی‌توانند در یک زمان به ارگاسم برسند گرچه تطابق دادن خود با دیگری در زمان رسیدن به اوج لذت جنسی اهمیت دارد.

-نداشتن نعوظ در مردان به معنی آن است که همسر خود را نمی‌پسندند. این عقیده اشتباه است. همیشه بین نعوظ و لذت رابطه‌ای وجود ندارد. گاهی مردی همسرش را بسیار دوست دارد اما ممکن است به دلیل ناتوانی جنسی یا مشکلات دیگر توانایی نعوظ نداشته باشد.

-طی یک رابطه زناشویی نباید با هم صحبت کرد. فکر کنید طرف مقابل بدون حرف زدن می‌داند شما از چه نوع حرکتی خوشتان می‌آید و چه کاری را نمی‌پسندید. گاهی بیان احساسات و خواسته‌ها هنگام رابطه زناشویی برای همسران لذت‌آور و تحریک‌کننده است و میزان رضایتمندی آنها را از رابطه زناشویی افزایش می‌دهد.